တခါတုန္းကသားအဖႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့သားအဖႏွစ္ေယာက္ ခရီးတစ္ခုထြက္ဖို႔ျပင္ၾက ပါတယ္။ သူတို႔ထြက္မယ့္ ခရီးစဥ္မွာေတာ့အုပ္တစ္ခုကိုျဖတ္သန္းသြားရမွာပါ။ အဲဒီေတာအုပ္ ထဲမွာ ဓားျပသူခိုး ေတြကလည္းရွိေနပါတယ္။ဓားျပသူခိုးေတြရဲ့လုပ္ထံုးအစဥ္အလာတစ္ခုက သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ လာရင္သား ကိုဖမ္းျပီး အေဖလုပ္သူကို အိမ္ျပန္ျပီး ေငြယူေစပါတယ္။ ဆရာတပည့္လာရင္ လည္းဆရာကို ဖမ္းၿပီးတပည့္ကိုအိမ္ေငြျပန္ယူေစပါတယ္။ဒီလုပ္ထံုးအစဥ္အလာကို သိ ထား ေတာ့ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ကခရီးမထြက္ခင္ အေဖလုပ္တဲ့သူက “ငါ့သားဓားျပသူခိုးေတြ နဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါ မင္းနဲ႔ ငါသားအဖေတာ္တယ္လို႔ မေျပာနဲ႔ ဘာမွမေတာ္ဘူးလို႔ေျပာ” လို႔ မွာပါတယ္။ဒီလိုနဲ႔ေတာထဲ ေရာက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပါပဲ။ဓားျပသူခိုးေတြနဲ႔ေတြ႔ပါတယ္။ေတြ႔ေတာ့သားအဖႏွစ္ေယာက္ကိုဖမ္းျပီး “သင္တို႔ဘာ ေတာ္သလဲ” လို႔ ေမးေတာ့ သားလုပ္တဲ့ သူက “ဘာမွ မေတာ္ဘူးလို႔”ျပန္ေျဖလိုက္ ပါတယ္။
ဒီေတာ့ သားအဖႏွစ္ေယာက္ေတာအုပ္ကထြက္ခြင့္ရျပီးေရွ႕ကို ခရီးဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။နားရမယ့္ေနရာ မွာနားၿပီး ညခ်မ္းေရာက္ေတာ့ေရခ်ိဳးပါတယ္။ေရခ်ိဳးျပီး ေတာ့စိတ္ေကာ၊ရုပ္ေကာ ၾကည္ေနတဲ့အတြက္ သားျဖစ္သူ ကမိမိရဲ့ တစ္ေန႔တာသီလကို ျပန္ဆင္ျခင္တဲ့အခါ မနက္က မုသားေျပာခဲ့ တာကိုျပန္ သတိရပါတယ္။ ထိတ္လန္႔သံေ၀ဂျဖစ္ျပီး“ဒီအကုသိုလ္ ဟာငါ့ကိုအပါယ္ခ်ေတာ့မွာပဲ” ဆိုျပီးရပ္ လ်က္ ၀ိပႆနာ ပြားလိုက္တာပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ ျဖစ္သြား ပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္သြားေတာ့ ဖခင္ကို တရားေဟာျပီး နႏၵမူလိုဏ္ဂူကို ၾကြသြားပါေတာ့တယ္။
(ငါးရာ့ငါးဆယ္၊ပါနီယဇာတ္)
ေရခ်ိဳးလိုက္လို႔ တရားထူး တရားျမတ္ရသြားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အတိတ္ပါရမီ ေတြေၾကာင့္ရသြား တာပါ။ ဒါေပမယ့္ေရခ်ိဳး လိုက္တာလည္း တရားထူးရဖို႔ အေထာက္အပံ့တစ္ခုျဖစ္သြားတာပါ။ ေရခ်ိဳးထားတဲ့စိတ္ေကာ ရုပ္ပါၾကည္ေနပါတယ္။ စိတ္ရုပ္ၾကည္ေနတဲ့အတြက္တရားအားထုတ္ရတာလည္း ပိုျပီးအဆင္ေျပသြားပါတယ္။ ေရခ်ိဳးျခင္းဟာ တရားထူးရဖို႔ေတာင္ အေထာက္အပံ့ေပးတာ ဆိုေတာ့ စိတ္ညစ္ တာေလာက္ေတာ့ အထူးေျပာစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။
ဒါက၀တၳဳသာဓကေလးကိုကိုင္ေျပာတာပါ။စာနဲ႔ကိုင္ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း၀ိဘင္းအ႒ကထာမွာ ပညာ ပြားေၾကာင္း (၇)ပါးကို ျပထားပါတယ္။
အဂၤါ(၇)ပါးမွာဒုတိယအဂၤါကဉာဏ္ပညာပြားဖို႔အတြက္ကိုယ္တြင္းကိုယ္ပႏွစ္ဌာနကိုသန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ ေအာင္ လုပ္ေပး ပါတဲ့။ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ေအာင္ လုပ္ေပးပံုကိုလည္း အက်ယ္ျပန္ရွင္းျပထားပါတယ္။ ဆံပင္ေတြ ရွည္ေနမယ္ ၊ ေျခသည္းလက္သည္းေတြရွည္ေနမယ္၊ ခႏၶာကိုယ္မွာ ေခြ်းေတြ၊ေၾကးေတြကပ္ ေနမယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ ထဲမွာအပူအပုပ္ေတြေလဆိုးေတြရွိေနမယ္၊ဒါဟာအတြင္း၀တၳဳမသန္႔ရွင္းတာပါ။ေနာက္ကိုယ့္ရဲ့ အ၀တ္အစားေတြေဟာင္းႏြမ္းေနမယ္၊အိပ္ရာ၊ျခင္ေထာင္၊ေစာင္၊ေခါင္းအံုးေတြ ေဟာင္းႏြမ္းေနမယ္ ။ကိုယ္ေန တဲ့အခန္း ထဲမွာပစၥည္း ေတြဖရိုဖရဲဖြာလန္ၾကဲေနမယ္။ပင့္ကူမွ်င္ေတြ ျငိတြယ္ေနမယ္၊ စာအုပ္ေတြျပန္႔ က်ဲေနမယ္။အမႈိက္ေတြရွိေနမယ္။ဒါဟာအျပင္၀တၳဳမသန္႔ရွင္းတာပါ။အဲဒီလိုကိုယ္တြင္း ကိုယ္ပ မသန္႔ရွင္းေတာ့ ဘူးဆိုရင္စိတ္ရႈပ္လာပါလိမ့္မယ္။စိတ္ရႈပ္လာရင္ ဉာဏ္အျမင္မၾကည္လင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒါဆိုရင္ေနရထိုင္ရတာမေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ဆံပင္ေတြရွည္ေနမယ္၊ရႈပ္ေထြးညစ္ပတ္ ေနမယ္ ဆိုရင္ညွပ္စရာရွိတာညွပ္၊ေလွ်ာ္စရာရွိတာေလွ်ာ္ေပးရမယ္။ေျခသည္း လက္သည္းေတြ ရွည္ေနရင္ ညွပ္ေပးရမယ္။ ခႏၶာကိုယ္မွာေခၽြးေတြ၊ဂ်ီးေတြရွိေနရင္ေရခ်ိဳးေပးရပါမယ္။ခႏၶာကိုယ္ထဲ မွာေလဆိုးေတြ အပူအပုပ္ ေတြရွိေနရင္ နားလည္တဲ့ဆရာ၀န္နဲ႔ျပသျပီး ၀မ္းသက္ေစတဲ့ေဆးစသည္စားျပီး ခႏၶာကိုယ္ေပါ့ပါးေအာင္လုပ္ေပးရပါမယ္။ဒါကအတြင္း၀တၳဳသန္႔ရွင္းေအာင္လုပ္ေပးတာပါ။ေနာက္အ၀တ္အစားေတြေဟာင္းႏြမ္းေနရင္၊အနံအသက္ဆိုးေတြရွိေနရင္ေလွ်ာ္ေပးရမယ္။ေစာင္ေတြ၊ျခင္ေထာင္ေတြ ၊ေခါင္းအံုးေတြ၊အိပ္ရာခင္းေတြကိုေလွ်ာ္စရာရွိတာေလွ်ာ္၊ေနလွန္းစရာ ရွိတာလွန္းျပီးေပးရပါမယ္။ အခန္းထဲမွာ ရႈပ္ေပပြ ေနရင္အခန္းသန့္ရွင္းေရးလုပ္ေပးရပါမယ္။ဒါကအျပင္ ၀တၳဳသန္႔ရွင္းေအာင္လုပ္ေပးတာပါ။ကိုယ္တြင္းကိုယ္ပသန္႔ရွင္းေနရင္ စိတ္ၾကည္လင္လာပါ လိမ့္မယ္။ စိတ္ၾကည္လင္လာရင္ ဉာဏ္ပါၾကည္လင္လာေတာ့တာပါ။
တရားအားထုတ္တဲ့ေယာဂီေကာ၊စီးပြားေရးလုပ္ေနတဲ့သူေကာ၊ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေကာ၊ကိုယ္တြင္း ကိုယ္ပ သန္႔ရွင္းေအာင္ဂရုတစိုက္လုပ္ေပးေနရပါမယ္။ ဥပမာ - ေရခ်ိဳးျပီး တရားထိုင္တာနဲ႔ ေရမခ်ိဳး ဘဲ ေခြ်းသံ တရႊဲရႊဲနဲ႔ တရားထိုင္တာ ဘယ္ဟာ က ပိုျပီးထိုင္လို႔ေကာင္းမလဲ?
ေခါင္းေလွ်ာ္ျပီး တရားထိုင္တာနဲ႔ေခါင္းမေလွ်ာ္ပဲ ဆံပင္ဖြာလန္ၾကဲနဲ႔တရားထိုင္တာ ဘယ္ဟာက ပိုျပီးစိတ္ၾကည္ လင္မလဲ?အထူးေျပာေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။သိပ္သိသာပါတယ္။ေရခ်ိဳးျပီးမွ တရားထိုင္ရင္ ဉာဏ္ပိုျပီး သက္၀င္ပါတယ္။ထိုင္ရတာလည္းပိုျပီးေကာင္းပါတယ္။ေရခ်ိဳးထားရင္ စိတ္က ၾကည္ၾကည္ လင္လင္ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ျဖစ္ေနတာပါ။ ဒီလိုပါပဲ။
ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာစာမက်က္ခင္ေရခ်ိဳးထားရင္စိတ္ေကာ၊ရုပ္ေကာ ၾကည္ေနတဲ့ အတြက္ပိုျပီး ၪာဏ္သက္၀င္ သလိုစာက်က္လို႔လည္းပိုေကာင္းေနပါလိမ့္မယ္။ကိုယ္ကဒီသေဘာ ေလးေတြကို အာရံုျပဳျပီးကိုယ္တြင္း ကိုယ္ပႏွစ္ဌာနကိုသန္႔ရွင္းေအာင္မၾကာခဏ လုပ္ေပးေနရ ပါမယ္။စိတ္ခ်မ္း သာေနရင္တရားအလုပ္ပဲလုပ္လုပ္၊စီးပြားေရးပဲလုပ္လုပ္၊စာပဲက်က္က်က္၊ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အဆင္ေျပေနပါလိမ့္မယ္။
တကယ္လို႔ စိတ္ညစ္လာျပီ ဆိုရင္ ကိုယ္ေနတဲ့အခန္းကိုသန္႔ရွင္းေရး လုပ္လိုက္ပါ။ အိပ္ရာ ျခင္ေထာင္၊ ေခါင္းအံုး ေတြကို ေလွ်ာ္ဖြပ္ျပီးအသစ္နဲ႔ လဲလိုက္ပါ။ ျပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးလိုက္ပါ။ ေရခ်ိဳးျပီးရင္ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့ ေလွ်ာ္ဖြပ္ျပီးသား အ၀တ္ေလးကို ၀တ္လိုက္ပါ။အားလံုးျပီးတာ နဲ႔အသစ္လဲျပီးသား အိပ္ရာေပၚမွာ ကိုယ္နဲ႔သပၸါယျဖစ္သလိုထိုင္ျပီးခါးကိုေျဖာင့္ေျဖာင့္ထား၊မ်က္လံုးေလးမွိတ္၊လက္အုပ္ကေလးခ်ီျပီး ငါးပါး သီလကို ယူလိုက္ပါ။ တစ္ဆက္တည္းပဲ“ျမတ္စြာဘုရား၊ဘုရားတပည့္ေတာ္ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို သီတင္းသံုး ေတာ္မူ ပါဘုရား” လို႔ ပင့္လိုက္ပါ။
ကိုယ္က အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေနလို႔ ပင့္ရမွာအားနာေနရင္လည္းဦးေခါင္းထက္ကိုပင့္လိုက္ပါ။စိတ္ထဲမွာလည္း ျမတ္စြာဘုရားကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲ၊ ကိုယ့္ဦးေခါင္းထက္မွာရွိေနတယ္လို႔ ႏွလံုးသြင္းထားပါ။ ျမတ္စြာ ဘုရားကေတာ့ ပရိနိဗၺာန္စံျပီးျပီဆိုေတာ့တကယ္ေတာ့ဘယ္ၾကြလာမွာလဲ။
စိတ္ဓာတ္အင္အားကိုယူတာပါ။စိတ္ထဲမွာျမတ္စြာဘုရားတကယ္ၾကြလာတယ္ လို႔ႏွလံုးသြင္းထားရမွာပါ။ အားလံုးျပီးရင္လက္အုပ္ခ်ီထားတာေလးခ်ျပီးအရဟံဂုဏ္ေတာ္ကို ငါးမိနစ္၊ ေမတၱာကို ငါးမိနစ္၊ ၀ိပႆနာကို ငါးမိနစ္ပြားေနလိုက္ပါဒါဆိုရင္ စိတ္ခ်မ္းသာလာပါ လိမ့္မယ္။
မယံုရင္စမ္းၾကည့္ပါ။စာေရးသူလည္းစိတ္ညစ္လာရင္ဒီနည္းအတိုင္းပဲလုပ္တာပါ။ဒါဆိုစိတ္ညစ္တာ ေပ်ာက္ သြား တာ မ်ားပါတယ္။
ကိေလသာမကင္းသေရြ႕ေတာ့ စိတ္ေတြက အခါအား ေလွ်ာ္စြာညစ္ ေနရဦးမွာပါ စိတ္ညစ္တာ ကိုညစ္တဲ့အတိုင္း မထားဘဲ ကိုယ္ႏွစ္သက္တဲ့နည္းတစ္ခုခုနဲ႔ပယ္ပစ္လိုက္ႏိုင္ဖို႔ပါ။ေရခ်ိဳးလိုက္တာ ကေတာ့သိပ္ျပီးမခက္လွပါဘူးဒီနည္းေလးကို ကိုယ္ကအထံုအက်င့္ေလးတစ္ခုလုပ္ထား လိုက္ဖို႔ပါ။
“စိတ္ညစ္လာတာနဲ႔ ေရခ်ိဳးလိုက္၊ ဂုဏ္ေတာ္ ေမတၱာေလး ပြားလိုက္၊
စိတ္ညစ္လာတာနဲ႔ ေရခ်ိဳးလိုက္ ဂုဏ္ေတာ္ေမတၱာေလး ပြားလိုက္”
နဲ႔က်င့္ပါမ်ားသြားရင္အထံုျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။အထံုျဖစ္သြားရင္စြဲသြားတာမ်ားပါတယ္။ေကာင္းတဲ့အထံုေလး ေတြဆိုစြဲ ေနေအာင္လုပ္ထားရပါတယ္။အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲစိတ္ညစ္လာရင္ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔အကုသိုလ္ မကင္းတဲ့ တျခားတစ္ခုခုကိုသြားလုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ကိုယ္ျပဳတဲ့အျပဳအမူက စြဲသြားတတ္ ပါတယ္။ မေကာင္း တာစြဲသြား ရင္ ျဖတ္ရတာခက္ပါတယ္။ စိတ္ညစ္တာကို အေၾကာင္းျပဳျပီး အကုသိုလ္မကင္းတဲ့အျပဳအမူေတြ စြဲသြားတဲ့ သူေတြအမ်ားၾကီးပါ။ ေတြ႔ဖူး ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့စိတ္ညစ္လာရင္တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီကိုဖုန္းဆက္ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ကိုယ္ဖုန္း ဆက္ေျပာတဲ့ သူကေကာင္းျမတ္တဲ့အၾကံေပးရင္ေတာ္ပါရဲ့။ “ဘယ္လိုကဲလိုက္ပါလား၊ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ ပါလား”စ သည္ျဖင့္အကုသိုလ္မကင္းတဲ့အၾကံ ေတြေပးလိုက္ရင္ကိုယ့္အတြက္ အမ်ားၾကီးနစ္နာ သြားႏိုင္ ပါတယ္။
ကဲထားပါေတာ့။တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီဖုန္းဆက္အၾကံဉာဏ္ေတာင္းလိုကိုယ္အၾကံေတာင္း တဲ့သူက “လာခဲ့၊ဘယ္ဆိုင္မွာဘယ္ကလပ္မွာသြားကဲရေအာင္၊ လံုး၀ လန္းသြားေစရမယ္” ဆိုျပီးလွမ္းေခၚပါျပီတဲ့။ ေခၚတဲ့ အတိုင္းေနရာ တစ္ခုခုမွာကဲ ပါျပီတဲ့၊ ကဲေနတုန္းမွာလန္းတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္ ကဲျပီးေတာ့လည္း ညစ္လက္စ စိတ္က ျပန္ညစ္ ရဦးမွာပါ။ေနာက္ဆံုး ကိုယ့္မွာအကုသိုလ္အပိုျဖစ္ရတာပဲအဖတ္တင္တာပါ။စိတ္ညစ္ တဲ့အခါထြက္ေပါက္မ်ိဳးစံုေတာ့ရွိေနၾကမွာပါ။အဲဒီအထဲကမွေကာင္းတဲ့ထြက္ေပါက္လည္းျဖစ္၊ကိုယ္နဲ႔သပၸါယသင့္တဲ့ထြက္ေပါက္လည္း ျဖစ္တဲ့ ထြက္ေပါက္တစ္ခုကို အေလ့အက်င့္ လုပ္ထား လိုက္ဖို႔ပါ။စိတ္ညစ္ရင္အျခား တစ္ဖက္မွာဆိုးက်ိဳးေတြရွိေနတဲ့အတြက္ေကာင္းတဲ့ထြက္ေပါက္ေလးေတြ ကိုအထံု တစ္ခုအ ေနနဲ႔စြဲေနေအာင္ေလ့က်င့္ထားႏိုင္ရပါမယ္။
တကယ္ေတာ့လည္း တရားသေဘာအရ ဘယ္အရာမွ မျမဲပါဘူး။ စိတ္ညစ္တာလည္း အျမဲတည္ မေနႏိုင္ပါဘူး.ကာလတစ္ခု ပါပဲ။ ကိုယ္ကမျမဲတဲ့ သေဘာတရားေလး ကိုေသခ်ာ သေဘာေပါက္ျပီး စိတ္ညစ္တာကို အေၾကာင္းျပဳျပီးထြက္ေပါက္အေနနဲ႔အကုသိုလ္မျပဳလိုက္မိဖို႔ပါ။စိတ္ညစ္ေနတဲ့ ကာလတိုေလးမွာ ကုသိုလ္ေတြကိုလုပ္ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊မလုပ္ခ်င္သည္ ျဖစ္ေစေပေတလုပ္ေနလိုက္ပါ။ေရမခ်ိဳးခင္ မွာဘဲ ဘုရားပန္းအိုးလဲတာ ဘုရား ေသာက္ေတာ္ ေရလဲတာ၊ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ အစားအစာေလး ေတြကို ျမတ္စြာဘုရားကို ကပ္တာ စသည္ျဖင့္ လုပ္လို႔လည္းရပါေသးတယ္။ စိတ္ညစ္တာကို အမွီျပဳျပီး ကုသိုလ္ အျမတ္ထြက္ ေအာင္လုပ္ပစ္ရမွာပါ။
ကာလတစ္ခုၾကာလို႔စိတ္ညစ္တာလည္းေပ်ာက္သြားေရာကိုယ့္ရင္ထဲကိုျပန္ၾကည့္ လိုက္တဲ့အခါ ကုသိုလ္ေတြ တစ္ေလွၾကီးျဖစ္ေနေတာ့တာပါ။
ဒီကုသိုလ္ေတြဟာေနာက္ဘ၀အထိအထံုဓာတ္ေတြအေနနဲ့ပါသြားေတာ့မွာပါ။ အထံု၀ါသနာဆိုတာ ေနာက္ဘ၀ အထိလိုက္တတ္တာဆိုေတာ့ ေနာက္ဘ၀မွာလည္း ကုသိုလ္ပါရမီေတြ ျပဳျဖစ္ေနဦးမွာပါ။ဒါဆိုရင္ နိဗၺာန္နဲ႔လည္း တျဖည္းျဖည္း နီးသြားေတာ့မွာပါ။
အဓိကကေတာ့ဘယ္လိုအာရံုပဲၾကံဳလာၾကံဳလာ၊ၾကံဳလာတဲ့အာရံုကိုအေၾကာင္းျပဳျပီးကုသိုလ္ျဖစ္သြားဖို႔ပါ။ဒါကိုကိုယ္ကအေလ့အက်င့္ျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္၊ေလ့က်င့္ထားဖို႔ပါ။ေလ့က်င့္ထားရင္ စြဲသြားတတ္ပါတယ္။ေနာင္ဆိုရင္အထူးေၾကာင့္ၾကစိုက္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ဘာပဲေျပာေျပာ စိတ္ညစ္ရင္ ေရခ်ိဳးလိုက္ပါ။ ဒါဆိုရင္စိတ္ခ်မ္းသာ လာပါလိမ့္မယ္။
ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)
No comments:
Post a Comment