“ကိုလေး”
“ပြောလေညီမလေး၊ဘာမေးစရာရှိလို့လဲ”
“မြတ်စွာဘုရားကတောင်း တာကို မနှစ်သက်ဘူးဆို”
“ဘာလဲညီမလေးကကိုလေးကိုတောင်းစရာရှိနေပြီး ထင်တယ်”
“ဟာ....မဟုတ်ပါဘူးကိုလေးရ၊အဲဒီတောင်းတာကိုမနှစ်သက်တဲ့ အကြောင်းသိချင်လို့”
“သြော်”
“ပြောပြပါဦးကိုလေးရ”
“ဒါဆိုလည်းပြောပြရတာပေါ့၊ မြတ်စွာဘုရားဟာ တောင်းခြင်းကိုမနှစ်သက်ဘူး၊ ဒီအကြောင်း စတာ ကတော့ မြတ်စွာဘုရားရဲ့တပည့်ရဟန်းအချို့ကြောင့်ပဲ၊ မြတ်စွာဘုရားရဲ့ တပည့်ရဟန်းအချိုဟာဒကာ၊ဒကာမ တွေဆီကမဆင်မခြင်တအားတောင်းကြတယ်၊ တောင်းပါများ လာတော့ဒကာ၊ ဒကာမတွေမှာ အခက်အခဲတွေဖြစ်လာတာပေါ့ ၊ဒါကိုမြတ်စွာ ဘုရားကသိတော့ ဒကာဒကာမတွေဆီက မတောင်းရဘူး ဆိုပြီးသိက္ခာပုဒ်တစ်ခု ပညတ်တော်မူတယ်၊ပြီးတော့ အတိတ်ဝတ္ထုတွေ ပြန်ဟောပြီး တောင်းခြင်းရဲ့အကျိုးအပြစ်ကိုမိန့်တော်မူတယ်”
“အဲဒီအတိတ်ဝတ္ထုတွေ ပြောပြပါဦး”
“တစ်ခါကရသေ့ညီနောင်နှစ်ပါးဟာဂင်္ဂါမြစ်ကိုအမှီပြုပြီးနေကြတယ်၊အဲဒီအချိန်မှာမဏီကဏ္ဍ မည်တဲ့နဂါး တစ်ကောင်ဟာဂင်္ဂါမြစ်ကို ကူးပြီး ညီငယ်ရသေ့ဆီကိုလာ တယ်၊ ပြီးတော့ညီငယ်ရသေ့ကို အခွေနဲ့ခုနစ်ပတ်ရစ်ပတ်ပြီး ဦးခေါင်းပေါ်မှာပါးပျဉ်းကို မိုးထားတယ်”
“ဟင်....ကြောက်စရာကြီးနော်”
“ကြောက်စရာကြီးပေါ့၊ ညီငယ်ရသေ့က ကြောက်လွန်းလို့တစ်နေ့တခြားပိန်လာတယ်၊အသွေးအသား တွေခေါင်းပါးပြီးရုပ်အဆင်းအင်္ဂါတွေပျက်လာတယ်၊ တစ်နေ့မှာပိန်ချုံးနေတဲ့ ညီငယ်ကိုကြည့်ပြီး
နောင်တော်ရသေ့က မေးတယ်၊ ဘာဖြစ်လို့ ပိန်နေရတာလဲ ပေါ့၊ဒီအခါမှာညီငယ်ရသေ့က နောင်တော် ရသေ့ကို အကြောင်းစုံပြောပြတယ်။
ဒီတော့နောင်တော်ရသေ့က“ညီငယ်နဂါးမလာခြင်းကိုအလိုရှိသလား”လို့မေးတယ်၊ညီငယ်ရသေ့ကလည်းအားရဝမ်းသာ နဲ့အလိုရှိတယ်ပေါ့လေ၊ ဒါနဲ့နဂါးမှာပစ္စည်း တစ်ခုခုပါလာတာ ကိုမြင်မိသလားလို ့ထပ်မေးတယ်၊ ညီငယ်ရသေ့ကလည်းနဂါးရဲ့ လည်ပင်းမှာပတ္တမြား တစ်လုံးဝတ်ဆင်ထားတာကို တွေ့တယ်ပေါ့လေ၊ ဒါဆို ဒိတစ်ခါ နဂါးလာရင် လည်ပင်းမှာ ၀တ်ထားတဲ့ ပတ္တမြားကို တောင်းပေတော့ လို့ အကြံပေးတယ်။ ညီငယ်ရသေ့ ကလည်း နောင်တော်ရသေ့မှာတဲ့အတိုင်း နဂါးလာ တာ ကို မြင်တာနဲ့ “နဂါးမင်း ပတ္တမြားကိုပေးပါ” ဆိုပြီးတောင်းတော့တာပဲ။
နဂါးမင်းကလည်း ငါ့ဆီကနေ ရသေ့က ပတ္တမြား ကို တောင်းနေပြီဆိုပြီးရောက် တဲ့နေရာကပဲ ပြန်သွားတယ်၊ ညီငယ် ရသေ့က နဂါးလာတိုင်း ပတ္တမြားကို တောင်းတယ် ၊တောင်းတိုင်းလည်း နဂါးက ရောက် တဲ့အရပ်ကလှည့်ပြန်တော့တာ ပဲ၊ဒီလိုနဲ့သုံးကြိမ်မြောက်တဲ့ အခါမှာ နဂါးမင်းက ညီငယ်ရသေ့ကိုဂါထာတွေနဲ့ပြောတယ်၊ကိုလေးဆိုပြမယ်။
“ဟုတ်ကဲ့ကိုလေး”
“မမန္နပါန ၀ိပုလံဥဠာရံ၊ ဥပဇ္ဇတီမဿ မဏိဿဟေတု၊ တံတေနဒဿမမာဂမိဿံ၊ သုသူယထာသက္ခရ ဓောတပါဏီ၊ တာသေသိ မံ သေလမာယာစမာနော၊တံတေန ဒဿံ အတိယာစကောသိ၊ နစာပိတေ အဿမမာဂမိဿံ။
မြန်မာလိုပဲတိုက်ရိုက်ပြန်မယ်၊ အနက်ပေးမပြန်တော့ဘူးနော် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ” “
ရှင်ရသေ့ ၊ ငါ့အားပြန့်ပြော မွန်မြတ်သောထမင်း အဖျော်သည်ဤပတ္တမြား၏အကြောင်းကြောင့်ဖြစ်ပေါ်၏၊ထိုပတ္တမြားကိုသင့်အားပေးလိမ့်မည်မဟုတ်၊သင်သည်မသိဆိုးကောင်းအလွန်တောင်း၏၊သင်၏ကျောင်းသင်္ခမ်းသို့လည်းလာတော့မည် မဟုတ်။ကျောက်၌ သွေးအပ်သော သန်လျက်လက်၌ ရှိသော ယောကျ်ားပျိုသည် ငါ့ကိုခြိမ်းခြောက်နေဘိသကဲ့သို့ ထို့အတူ ပတ္တမြားကိုတောင်း၍ ခြိမ်းခြောက်လေပြီ၊ ထို ပတ္တမြား ကိုသင့်အားပေးလိမ့်မည်မဟုတ်၊ သင်သည် မသိဆိုးကောင်းအလွန် တောင်း၏၊
သင်၏ ကျောင်း သင်္ခမ်း သို့လည်းလာတော့မည်မဟုတ်” နဂါမင်းကအဲဒီလိုပြောပြီး ဘယ်တော့မှ မလာ တော့ ဘူး၊ဒါပေမယ့် ညီငယ်ရသေ့က မြင်နေကျနဂါးကိုမမြင်ရတော့ပိုပြီးပိန်ချုံလာတယ်၊ပိုပြီး အသွေးအသားတွေ ခေါင်းပါးလာပြီးရုပ်အဆင်း အင်္ဂါတွေပျက် လာတယ်၊ဒီတော့နောင်တော်ရသေ့ ကမေးတယ်၊“ဘာဖြစ်လို့ ပိုပြီးပိန်လာရတာလဲပေါ့၊အဲဒီတော့ ညီငယ် ရသေ့ကမြင်နေကျ နဂါးကို မမြင်ရလို့ ” လို့ပြန်ဖြေတယ်၊ ဒါကိုကြည့်ပြီး နောင်တော်ရသေ့ကညီငယ်ရသေ့ကို ဂါထာနဲ့ ပြောတယ်၊မှတ်သား စရာသိပ်ကောင်းတဲ့ဂါထာပဲ”
“ရွတ်ပြပါဦးကိုလေး၊အဲဒီဂါထာကို”
“န တံ ယာစေ ယဿ ပိယံဇိဂီသေ၊ ၀ိဒေေဿ ဟောတိ အတိယာစနာယ ၊ နာဂေါ မဏိ ံယာစိတော ဗြာဟ္မဏေန၊ အဒဿနေညေဝ တဒဇဂမာ။
မြန်မာပြန်က....အကြင်သူအားချစ် အပ်သောအကြင်ဝတ္ထုသည် ရှိ၏၊ထိုသူ၏ဝတ္ထုကိုမိမိသည်နှစ်သက်မြတ်နိုးသော်လည်း မတောင်း ရာ၊အလွန်တောင်းခြင်းကြောင့် မုန်းခြင်းသည်ဖြစ်၏၊ သူမြတ်သည် နဂါးအားပတ္တမြားကို တောင်း၏၊ ထိုနဂါးကို မမြင်ရခြင်းသို့သာလျှင်ရောက်စေ၏ တဲ့ ”
“ဒါဆိုတစ်ဖက်သားနှစ်သက်မြတ်နိုးတန်ဖိုး ထားတဲ့ ပစ္စည်းဝတ္ထုကိုမတောင်းရဘူးပေါ့ နော်ကိုလေး”
“ ဟုတ်တယ် ညီမလေး မတောင်းရဘူး ၊ တောင်းရင်မုန်းတတ်တယ်တဲ့ ”
“လူမှုဆက်ဆံရေးအတွက် မှတ်သားစရာပဲနော် ”
“ဟုတ်တယ် ညီမလေး ဒီနေရာမှာမြတ်စွာဘုရား ကကောက်ချက်ချပြထားသေးတယ် ”
“ ဘယ်လိုကောက်ချက်ချထားလဲ ကိုလေး ”တိရစ္ဆာန်ဖြစ်တဲ့သတ္တဝါတောင် တောင်းခြင်းကို မနှစ်သက်ဘူးတဲ့ ၊လူဆိုရင်တော့ ပြောစရာတောင် မလိုဘူးတဲ့”
“ဟုတ်တာပေါ့ ကိုလေးရ ”
“ နောက်တစ်ပုဒ်မြတ်စွာဘုရားဟောပြ ထားတာရှိသေးတယ် ”
“ပြောပါဦး ကိုလေး ”
ရဟန်တစ်ပါးဟာ ဟိမဝန္တာတောင်နံပါးရဲ့ ၊ တောအုပ် တစ်ခုမှာနေတယ် ၊အဲဒီတောအုပ်ရဲ့ အနီးမှာလဲ ညွန်အိုင်ရှိတယ် ၊ အဲဒီညွန်အိုင်ကို ဌက်အုပ်တစ်အုပ် ကတစ်နေ့ပတ်လုံး လာပြီးကျက်စားတယ် ၊ ညရောက်မှပြန်တယ် ၊ ပြီးတော့ဆူညံနေတယ်ပေါ့ ။ ဒီလိုဆူညံမှုဟာ တောအုပ်မှာနေတဲ့ ရဟန်းအတွက် အနှောက်အယှက်ဖြစ်တယ်။ ဒီတော့ရဟန်းကမိမိခံစား နေရတဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို မြတ်စွာဘုရားအားသွားပြီးလျှောက်တယ် ၊ မြတ်စွာဘုရားက“ ရဟန်း သင်ဟာဌက်အုပ်ရဲ့မလာခြင်းကိုအလို ရှိသလား ” လို့မေးတယ် ၊ ရဟန်းကလည်းအလိုရှိပါ တယ်ပေါ့လေ ၊ ဒီတော့မြတ်စွာဘုရားက ဘာအကြံပေး သလဲဆိုတော့ ”-----
“ ပြောပါဦးမြတ်စွာဘုရားရဲ့ အကြံပေးချက်ကို ”
“ဌက်အုပ်နေတဲ့တောအုပ်ကိုသွားပြီးဌက်အပေါင်းတို့ငါဟာသင်တို့ရဲ့ ဌက်တောင်ကိုအလိုရှိတယ်၊ ဒါ့ကြောင့်ငါ့အား တစ်တောင် ဆီပေးကြကုန်လောလို့ ကြွေးကြော် ခိုင်းတယ် ၊ ရဟန်းကလည်း မြတ်စွာဘုရား ညွှန်ကြားတဲ့အတိုင်း ကြွေးကြော်တယ် ၊ ဒီတော့ဌက်တွေက “ ငါတို့ကိုတော့ရဟန်းက အတောင် တွေ တောင်းနေပြီဆိုပြီး တောအုပ်ကနေထွက်သွားတယ် ၊နောက်တောအုပ်ကို ပြန်မလာတော့ဘူးတဲ့ ”
“ဒါဆိုကိုယ့်အိမ်မကြာမကြာလာနေ တဲ့ဧည့်သည်ကိုမလာစေချင်ရင် သူတန်ဖိုးထားတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုခုကို တောင်းလိုက်ရင် နောက်လာတော့မှာမဟုတ်ဘူးနော် ”
“ဟာညီမလေးကလဲ မြတ်စွာဘုရားဟောတဲ့တရားကို မကောင်းတဲ့နေရာမှာအသုံးချရတာမဟုတ်ဘူး ၊ ကောင်းတဲ့နေရာမှာ အသုံးချရတာ”
“အလကားပြောတာပါ ကိုလေးရာ၊ကိုလေးရဲ့ ညီမပဲ ဒီလိုစိတ်မရှိပါဘူး”
“နောက်မြတ်စွာဘုရားကတောင်းခြင်းနဲ့ ပတ်သက်လို့ရဋ္ဌပါလ နဲ့ သူ့ရဲ့အဖေတို့အပြန်အလှန် ပြောတဲ့စကားကို ဂါထာနဲ့ ထပ်ဟောပြထားသေးတယ် ၊ကိုလေး ဂါထာတော့ရွတ်မပြတော့ဘူး ၊ မြန်မာပြန် ပဲရွတ်ပြမယ်နော် ”
“ ဟုတ်ကဲ့ ကိုလေး ”
“ ချစ်သားရဋ္ဌပါလ ၊ စင်စစ်ထိုလူအများစုတို့ကိုငါသည်မသိပါ ၊ ထိုလူအများစုတို့သည်ငါ့ထံသို့စုရုံးလာ၍ တောင်းကြ ကုန်၏။ အဘယ့်ကြောင့်သင်ချစ်သားသည် ငါ့ဖခင်ကိုမတောင်း သနည်း” “ဖခင်တောင်းသောသူသည် မုန်းဖွယ်ရာဖြစ်၍ ၊ တောင်းသူကို မပေးသောသူသည် လည်းမုန်းဖွယ်ရာ ပင်ဖြစ်၏၊ ကျွနုပ်အား မုန်းခြင်း မဖြစ်စေလိုသောကြောင့် အကျွန်ုပ် သည်သင့်ဖခင်ကို မတောင်းပါ ”
“ကဲညီမလေး ၊ ရဋ္ဌပါလကိုကြည့် ၊ မုန်းမှာကြောက်လို့ဖခင်အရင်းကိုတောင်မတောင်း ဘူးတဲ့ ”
“ အတော်မှတ်သားစရာကောင်းတဲ့ အကြောင်းအရာပဲနော်”
“ ဟုတ်တယ်ညီမလေး ၊ ကဲ---ကိုလေး ပြောပြတာကို လက်တွေ့အသုံးချပေတော့ ”
“ ဟုတ်ကဲ့ကိုလေး ၊ ကျေးဇူးပဲ ”
စာရေးသူအမည်..ရဝေနွယ်(အင်းမ)
http://forverfriends.ning.com/profiles/blogs/2863689:BlogPost:583676
No comments:
Post a Comment